آسیبهای شایع در والیبال: نشانهها، درمان و بازگشت به بازی
والیبال یکی از پرطرفدارترین ورزشهای گروهی در جهان است که هم به صورت حرفهای و هم در سطح آماتور دنبال میشود. این ورزش با وجود جذابیت و پویایی، فشار زیادی بر اندامهای فوقانی و تحتانی بازیکنان وارد میکند. حرکات ناگهانی مانند پرش، اسپک و دفاع، اغلب باعث آسیبدیدگی میشوند.
مصدومیت در والیبال نهتنها عملکرد ورزشکار را مختل میکند بلکه میتواند او را برای مدت طولانی از میادین ورزشی دور نگه دارد. شناخت آسیبهای شایع، دلایل بروز آنها، روشهای درمان و پیشگیری، برای هر بازیکن و حتی مربی ضروری است. در این مقاله، به بررسی جامع این موضوع پرداخته و توصیههای تخصصی برای بازگشت ایمن به بازی ارائه میدهیم.
انواع آسیب های ورزشی شایع در والیبال
انواع آسیب ورزشی در والیبال طیف گستردهای دارند و بسته به شدت و محل درگیری بافت، طبقهبندی میشوند. مهمترین آنها عبارتاند از:
پیچخوردگی مچ پا
پیچخوردگی مچ پا شایعترین مصدومیت در والیبال است و معمولاً هنگام فرود پس از پرش یا برخورد با پای همتیمی رخ میدهد. در این حالت رباطهای اطراف مچ تحت فشار بیش از حد قرار میگیرند و دچار کشیدگی یا پارگی میشوند. علائم شامل درد ناگهانی، تورم، کبودی و محدودیت حرکتی است. در موارد خفیف با استراحت و بستن مچ درمان میشود؛ اما در آسیب شدید بهتر است برای تسریع در روند درستِ تشخیص و بهبودی مچ پا، به کلینیک فوق تخصصی مچ پا مراجعه شود. البته پیشگیری با گرمکردن و استفاده از مچبند ورزشی هم ممکن است.
آسیب شانه
شانه در والیبال به دلیل حرکات تکراری اسپک و سرویس بسیار آسیبپذیر است. فشار مداوم روی تاندونهای روتاتورکاف میتواند باعث التهاب و درد شود. همچنین، کشیدگی عضلات و در برخی موارد پارگی جزئی تاندونها دیده میشود. آسیب شانه در والیبال معمولاً با درد هنگام بالا بردن دست یا کاهش دامنه حرکتی مشخص میشود. در صورت بیتوجهی و عدم مراجعه به مراجع پزشکی تخصصی از جمله کلینیک فوق تخصصی شانه، مشکل مزمن شده و بازیکن را از ادامه بازی بازمیدارد. تقویت عضلات شانه، تمرینات کششی و تکنیک صحیح پرتاب از عوامل پیشگیری هستند.
آسیبهای زانو
زانوها در والیبال بار زیادی را تحمل میکنند؛ زیرا پرشها و فرودهای مکرر فشار مستقیم به مفصل وارد میکنند. شایعترین مشکلات شامل التهاب تاندون کشکک (jumper’s knee)، سندرم پاتلوفمورال و آسیب رباط صلیبی است. این آسیبها باعث درد جلوی زانو، ضعف در پرش و حتی ناپایداری مفصل میشوند. در صورت شدید بودن، بازیکن ممکن است نیاز به استراحت طولانی یا جراحی داشته باشد. تمرینات تقویتی برای عضلات چهارسر ران، استفاده از زانوبند و تکنیک صحیح فرود به کاهش این آسیبها کمک میکند.
آسیب انگشتان دست
انگشتان دست از آسیبپذیرترین بخشهای بدن در والیبال هستند. برخورد مستقیم توپ هنگام دفاع یا دریافت میتواند منجر به شکستگی، دررفتگی یا کشیدگی لیگامان شود. علائم شامل درد، کبودی، تورم و محدودیت حرکتی است. در موارد شدید، تغییر شکل انگشت نیز مشاهده میشود. درمان شامل یخگذاری، آتلبندی و در صورت لزوم مراجعه به پزشک است. استفاده از تکنیک صحیح دریافت و چسبزدن انگشتان برای حمایت بیشتر میتواند احتمال آسیب را کاهش دهد.
درد ساعد
درد ساعد در والیبال از آسیبهای سطحی و گذرا است که اغلب به دلیل تماس مکرر توپ با سطح ساعد ایجاد میشود. بازیکنانی که در پست لیبرو یا دریافتکننده هستند، بیشتر در معرض این آسیب قرار دارند. فشار مداوم توپ روی بافت نرم و عضلات باعث التهاب و درد میشود. این نوع مصدومیت در والیبال معمولاً موقتی است؛ اما در صورت ادامهدار بودن میتواند نشانه آسیب جدیتری مانند التهاب عضلات یا تاندونها باشد. استفاده از تکنیک صحیح دریافت، تمرینات کششی ساعد و کمپرس سرد بعد از تمرین به بهبود کمک میکند.
کبودی دست
کبودی دست بعد از والیبال بهویژه در ساعد و پشت دست در بین والیبالیستها رایج است. علت اصلی آن ضربات مکرر توپ هنگام دریافت یا دفاع است که به مویرگهای زیر پوست آسیب میزند. علائم شامل تغییر رنگ پوست به آبی یا بنفش، درد و حساسیت به لمس است. این کبودیها معمولاً خودبهخود طی چند روز برطرف میشوند؛ اما در صورت تکرار زیاد باید بررسی پزشکی انجام شود. استفاده از دستکش یا بانداژ محافظ، یادگیری تکنیک درست دریافت و ریکاوری مناسب بعد از تمرین به پیشگیری کمک میکند. البته این نوع آسیب جدی نیست و اکثرا گذرا و سطحی است.
درد کمر
درد کمر در والیبالیستها معمولاً ناشی از پرشهای مکرر، فرودهای نادرست، حرکات چرخشی سریع و وضعیت نامناسب بدن هنگام دریافت یا پاس است. ضعف عضلات مرکزی بدن (Core) نیز احتمال بروز این مشکل را افزایش میدهد. علائم این نوع مصدومیت در والیبال شامل درد مبهم یا تیرکشنده در ناحیه کمر، سفتی عضلات و محدودیت حرکتی است که گاهی به پاها نیز انتشار مییابد. برای پیشگیری، تقویت عضلات شکم و کمر، گرمکردن مناسب و یادگیری تکنیک صحیح پرش و فرود توصیه میشود. والیبالیستها در صورت بروز جدی این آسیب و رفعنشدن با کمک فیزوتراپی و دیگر روشهای درمانی، باید برای درمان به کلینیک دیسک کمر مراجعه کنند.
علت بروز آسیب های ورزشی برای والیبالیست ها
دلایل متعددی میتواند زمینهساز مصدومیت در والیبال باشد. مهمترین علل عبارتاند از:
- حرکات تکراری و فشار بیش از حد: انجام مکرر اسپک یا پرشهای سنگین، فشار زیادی به مفاصل وارد میکند.
- عدم گرمکردن مناسب: یکی از مهمترین دلایل آسیب، بیتوجهی به گرمکردن و کشش عضلات قبل از بازی است.
- فرود نامناسب: پرشهای پیدرپی و فرود روی سطح سخت یا با تکنیک غلط، احتمال پیچخوردگی و آسیب زانو را افزایش میدهد.
- کفش نامناسب: استفاده از کفشهایی که حمایت کافی از مچ پا یا قوس کف پا ندارند، ریسک آسیب را بالا میبرد.
- خستگی و تمرین بیش از حد: تمرین مداوم بدون استراحت کافی، باعث کاهش تمرکز و افزایش احتمال بروز خطا در حرکات میشود.
علائم بروز آسیب های ورزشی در والیبالیست ها
شناخت علائم اولیه مصدومیت در والیبال به جلوگیری از پیشرفت آسیب کمک میکند. برخی از مهمترین نشانهها عبارتاند از:
- درد ناگهانی یا تدریجی: یکی از اولین نشانههای آسیب، احساس درد در مفصل یا عضله است. این درد ممکن است بهصورت ناگهانی هنگام پرش یا برخورد ایجاد شود یا بهتدریج در اثر فشار مکرر و تمرینات سنگین به وجود آید. شدت درد معمولاً با ادامه فعالیت افزایش مییابد.
- تورم و کبودی در محل آسیب: تورم نشاندهنده واکنش بدن به آسیب بافتی است و اغلب همراه با کبودی ظاهر میشود. کبودیها به دلیل خونریزی داخلی یا پارگی رگهای کوچک زیر پوست رخ میدهند و میتوانند شدت آسیب را مشخص کنند.
- محدودیت حرکتی یا ناتوانی در عملکرد عادی: زمانی که بازیکن قادر به اجرای حرکات ساده مانند پرش، دویدن یا حتی خمکردن مفصل نباشد، احتمال آسیب جدی وجود دارد. این محدودیت میتواند ناشی از التهاب، درد یا آسیب ساختاری باشد.
- بیحسی یا ضعف در اندام آسیبدیده: گاهی آسیب باعث فشار بر اعصاب میشود و بیحسی، ضعف یا احساس سوزنسوزن شدن در ناحیه آسیبدیده به وجود میآید. این علامت نیازمند بررسی فوری پزشکی است.
- صدا دادن مفصل هنگام حرکت: شنیدن صداهایی مانند تقتق، ساییدگی یا گیرکردن مفصل میتواند نشانه آسیب رباط، تاندون یا غضروف باشد. بیتوجهی به این علامت ممکن است منجر به آسیب مزمن شود.
در صورت مشاهده هر یک از این علائم، توقف فوری فعالیت ورزشی و مراجعه به پزشک متخصص ضروری است تا از پیشرفت آسیب جلوگیری شود.
درمان آسیب دیدگی در والیبال
روشهای درمان مصدومیت در والیبال بسته به شدت و نوع آسیب متفاوت است. این روشها عبارتاند از:
- استراحت و یخگذاری: برای آسیبهای خفیف، استراحت موقت و استفاده از یخ به کاهش التهاب و درد کمک میکند.
- فشردهسازی و بانداژ: استفاده از باند کشی یا مچبند ورزشی میتواند ثبات مفصل را افزایش داده و روند ترمیم را سرعت ببخشد
- دارو درمانی: داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب کاربرد دارند.
- فیزیوتراپی: در بسیاری از موارد، برنامههای فیزیوتراپی تخصصی لازم است تا عملکرد طبیعی مفصل بازیابی شود.
- درمانهای تخصصی: در موارد شدید مانند پارگی رباط یا تاندون، مداخله جراحی اجتنابناپذیر است. در این شرایط مراجعه به مراکزی مانند کلینیکهای فوق تخصصی شانه، دیسک کمر و مچ پا توصیه میشود.
تمرینات فیزیوتراپی مفید برای والیبالیست ها
تمرینات فیزیوتراپی علاوه بر درمان مصدومیت در والیبال، به افزایش انعطافپذیری، قدرت و تعادل کمک میکنند و نقش مهمی در پیشگیری از آسیبهای رایج والیبال دارند. مهمترین تمرینات عبارتاند از:
- کشش همسترینگ (پشت ران): نشسته یا ایستاده پا را صاف کنید و به سمت پنجه خم شوید. فشار روی کمر و زانو کاهش مییابد.
- کشش شانه و بازو: دست را به سمت مقابل بدن بیاورید و با دست دیگر بکشید. از التهاب شانه جلوگیری میکند.
- پلانک (Plank): روی ساعد و پنجه پا قرار بگیرید. عضلات شکم و کمر تقویت میشوند.
- اسکوات با وزن بدن: بدون وزنه انجام دهید. عضلات ران و زانو تقویت میشوند.
- لانج (Lunge): یک پا جلو و یک پا عقب، زانوها خم شوند. عضلات ران و باسن قویتر میشوند.
- تمرین تعادلی روی تخته تعادل یا توپ بوسو: برای تقویت مچ و پیشگیری از پیچخوردگی موثر است.
- کشش کمر (Cat-Cow): در حالت چهار دستوپا ستون فقرات را بالا و پایین حرکت دهید. درد کمر کاهش مییابد.
عوارض والیبال برای بانوان چیست؟
بانوان نیز مانند مردان در معرض آسیب ورزشی در والیبال هستند؛ اما برخی مشکلات در زنان بیشتر مشاهده میشود:
- احتمال پارگی رباط صلیبی قدامی در بانوان به دلیل تفاوتهای آناتومیک بالاتر است.
- تراکم استخوانی پایینتر در برخی بانوان میتواند خطر شکستگیهای استرسی را افزایش دهد.
- اختلالات قاعدگی ناشی از تمرینات شدید میتواند در روند ترمیم بدن تأثیر منفی بگذارد.
روش های پیشگیری از آسیب های والیبال
پیشگیری بهترین راهکار برای کاهش آسیبها است. مهمترین روشها عبارتاند از:
- گرمکردن و سرد کردن صحیح قبل و بعد از بازی
- استفاده از کفش ورزشی مناسب با قابلیت جذب ضربه
- رعایت تکنیک صحیح در پرش و فرود
- پرهیز از تمرین بیش از حد و اختصاص زمان کافی برای استراحت
- تقویت عضلات اطراف زانو، مچ پا و شانه
- استفاده از وسایل محافظتی مانند مچبند یا زانوبند
چه زمانی برای مصدومیت در والیبال به پزشک مراجعه کنیم؟
در برخی موارد، مصدومیت در والیبال خفیف بوده و با استراحت برطرف میشوند. اما در شرایط زیر باید فوراً به پزشک مراجعه کرد:
- درد شدید یا تورم پایدار بیش از ۴۸ ساعت
- ناتوانی در حرکت دادن مفصل یا راه رفتن
- تغییر شکل واضح در اندام آسیبدیده
- بیحسی یا احساس گزگز در اندامها
- عود مکرر آسیب حتی پس از درمانهای اولیه
در چنین مواقعی مراجعه به مراکز معتبر مانند کلینیکهای فوق تخصصی روند درمان را تسریع میکند.
جمعبندی
والیبال ورزشی پرهیجان اما پرخطر از نظر آسیبهای اسکلتی عضلانی است. مصدومیت در والیبال میتواند از آسیبهای خفیف ساعد تا پارگیهای جدی رباط متغیر باشد. آگاهی از دلایل بروز، علائم هشداردهنده، روشهای درمان و پیشگیری، نقش مهمی در کاهش شدت این آسیبها دارد. بازیکنان باید به بدن خود گوش دهند و در صورت بروز درد یا نشانههای غیرمعمول، سریعاً اقدامات درمانی مناسب انجام دهند.


دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید